BOŞANMA
BOŞANMA
Evlilik iki bireyin hayatlarını bir süre devam ettirmeleridir. Evlilik bireylerin sevgi saygı çerçevesinde birbirlerinin hayatını paylaşmasıdır. Her evlilik bir ömür boyu devam edecek diye bir şey yoktur. Bazı evlilikler devam edemeyebilir eşler boşanma konusunda karar alabilirler. Resmi memur önünde yapılan evlilik, Medeni Kanun’da düzenlenen gelen veya özel boşanma sebepleri vardır. Bunlar anlaşmalı veya çekişmeli boşanma davası açılarak ancak hâkim kararı ile evliliğin bitmesine eşlerin boşanmasına karar verilir.
Boşanma davası, Yetkili mahkeme olarak bakıldığında boşanma davalarında görevli mahkemeleri Aile Mahkemesidir. Eğer ilgili konumda Aile Mahkemesi bulunmuyor ise davalara Asliye Hukuk Mahkemesi, Aile Mahkemesi yerine bakmaktadır. Boşanma davası, eşler arasında yeni hukuki sonuçların ortaya çıkmasına neden olur. Boşanma eşler arasında olan bazı sebeplerden ötürü evlilik birliği bitirilir bu sebepler 4721 sayılı Medeni kanuna göre boşanma davası iki şekilde açılabilir:
- Anlaşmalı boşanma davası,
- Çekişmeli boşanma davası.
Anlaşmalı boşanma davası, Türk Medeni Kanunu'nun 166. maddesinin 3. fıkrasında düzenlenmiştir. Anlaşmalı boşanma davası, her iki tarafın boşanmanın tüm sonuçları hakkında iki tarafında birbirleriyle anlaşarak evlilik birliğini sona bulduğu dava türüdür.
Çekişmeli boşanma davaları evlilik ile ilgili konuların en az birinde veya daha fazla konularda uzlaşamama nedeniyle açılan davalardır. Örnek olarak taraflar nafaka, velayet, maddi-manevi tazminat vb. konularda karşılıklı anlaşma sağlayamamış olabilirler. Bu gibi durumlarda boşanma davası anlaşmalı olsa bile eşlerden biri bile kabul etmemiş olursa dava direkt olarak çekişmeli boşanmaya döner. Çekişmeli boşanma davası iki şekilde olurdu Çekişmeli boşanma davası, genel veya özel boşanma sebepleri olmak üzere iki kategoride sınıflandırılır.
1. Genel boşanma sebepleri: Örneğin, geçimsizlik, mizaç uyuşmazlığı nedeniyle tartışma, hakaret, şiddet, evlilik yükümlülüklerini yerine getirmeme gibi sınırsız nedenler kanunda tek tek sayılmayan genel boşanma nedenleri olarak kabul edilir.
2. Özel boşanma sebepleri: Kanunda sınırlı sayıda sayılmıştır ve bu özel boşanma sebeplerine dayanan boşanma davaları şunlardır:
- Zina (aldatma) nedeniyle boşanma davası (TMK m. 161),
- Hayata Kast, Pek Kötü veya Onur Kırıcı Davranış nedenleri ile boşanma davası (TMK m. 162),
- Suç İşleme ve Haysiyetsiz Hayat Sürme sebepleri ile boşanma davası (TMK m. 163),
- Terk Sebebiyle boşanma davası (TMK m. 164),
- Akıl Hastalığı sebebiyle boşanma davası (TMK m. 165).
Özel boşanma sebepleri ile genel boşanma sebepleri farklı hukuki sonuçlar doğurur. Bir evlilikte özel boşanma sebepleri varsa, davacı, karşı tarafın kusurlu olup olmadığını ispatlamak zorunda değildir, yalnızca özel bir boşanma sebebi olduğunu ispatlaması yeterlidir. Halbuki genel boşanma sebepleri varsa boşanma kararı verilebilmesi için hem davacı hem de davalı birbirinin kusurunu ispatlamak zorundadır.
Evlilik kolay bir yaşam değildir. Şimdiki çoğu evlilikler boşanırım olur biter diye düşünülüyor ama kimse bilmiyor ki BOŞANMAK evlenmekten daha zordur. Boşanma zamanında her şey daha ağır oluyor arkanızda bırakmanız gereken bir çocuk bile olabilir. Ki bu yeteri kadar zorlayıcıdır. Tabi bu da zorlayıcı bir evliliği devam ettirmek değil kimse kimseyi ömür boyu zorluklarını çekmek zorunda değildir. Hiçbir çocuk anne ve babası ayrı bir hayat sürmesini istemez hiçbir çocuk bu psikoloji altında yaşamamalı, gelecek nesillerin daha iyi bir şekilde yetiştirilmesini istiyorsak Hayatımızı doğru kişilerle paylaşmalıyız.