İFLAS HUKUKU
İFLAS HUKUKU
İflas hukuku, borçlarını ödeyemeyen ticaret erbabının, yani tacirlerin malvarlıklarının belli bir düzen çerçevesinde tasfiye edilerek alacaklıların alacaklarının adil bir şekilde karşılanmasını amaçlayan bir hukuk dalıdır. Türk hukukunda iflas hukuku, İcra ve İflas Kanunu çerçevesinde düzenlenmiştir. İflas, yalnızca tacirler için geçerli bir müessese olup, adi borçlular için uygulanmamaktadır.
İflas hukuku, iki temel süreci kapsar: iflasa karar verilmesi ve iflasın tasfiyesi. İflasa karar verilmesi süreci, borçlunun ödeme güçlüğüne düşmesi durumunda ya alacaklıların ya da borçlunun kendisinin mahkemeye başvurmasıyla başlar. Mahkeme, gerekli incelemeleri yaptıktan sonra borçlunun iflasına karar verebilir. Ayrıca, borçlunun borçlarını ödeyemeyeceği kesinleşmişse, “iflasın açılması” süreci başlar.
İflasın tasfiyesi ise, iflas eden kişinin malvarlığının bir bütün olarak ele alınıp alacaklıların alacaklarının karşılanması sürecidir. Bu süreçte, borçlunun malvarlığı üzerinde iflas masası adı verilen bir topluluk oluşturulur ve bu malvarlığı, alacaklıların alacaklarını karşılamak üzere tasfiye edilir. İflas masası, alacaklıların haklarını korumak amacıyla oluşturulan bir mekanizmadır ve malvarlığı, kanunda öngörülen sıra cetveli doğrultusunda alacaklılara dağıtılır.
İflas hukukunun en temel amacı, borçlunun malvarlığının adil bir şekilde tasfiye edilmesini sağlamak ve alacaklılar arasında eşitliği gözetmektir. Bununla birlikte, iflas hukuku, borçlu için de bir fırsat sunar. Çünkü borçlunun borçları, iflas tasfiyesi sonucunda tükenir ve kişi, iflasın sonuçlanmasıyla ekonomik anlamda yeni bir başlangıç yapabilir.
Sonuç olarak, iflas hukuku, ekonomik sistemin düzenli işleyişini sağlamak, borçlu ve alacaklı haklarını dengelemek için vazgeçilmez bir hukuk dalıdır.