Emlak Yöneticim

Türkler, Orta Asya Kökenli göçebe bir halk olarak tarih sahnesine çıkmışlardır. Göçebe yaşam tarzı, Türklerin erken dönem medeniyetinde savaşçılık, hayvancılık ve hızlı yer değiştirme yeteneğini ön plana çıkarmıştır. Uygur, Göktürk ve Hun gibi devletlerle tarih sahnesinde önemli roller üstlenen Türkler, İslamiyet'in kabulünden sona özellikle Selçuklu Osmanlı gibi büyük imparatorluklar aracılığıyla medeniyetlerini çok daha organize ve merkeziyetçi bir yapıya kavuşturmuşlardır.

Kürtler ise Mezopotamya'nın dağlık bölgelerinde, daha yerleşik bir yaşam sürmüşlerdir. Tarihleri antik dönemlere kadar uzanır. Medler, Karduklar ve daha sonra çeşitli Kürt belikleri, Kürt medeniyetinin temel taşlarını oluşturur. Yerleşik hayatın etkisiyle tarım, hayvancılık ve zanaat Kürt topluluklarının temel geçim kaynakları olmuştur. Kürtler genellikle küçük beylikler ve aşiretler şeklinde örgütlenmişlerdir; bu durum merkeziyetçilikten ziyade bölgesel özerklik ve topluluk içi bağlılık ön plana çıkarır.

Türk toplumu, özellikle Osmanlı sonrası dönemde devlet temelli bir toplum modeline yönelmiş, birey- devlet ilişkisi güçlenmiştir. Türklerde aşiret yapısı, Osmanlı'nın merkezleşme  politikalarıyla büyük ölçüde dağılmıştır. Buna karşın Kürt toplumunda aşiret yapısı tarihsel olarak çok daha kökler taşır. Aşiretler, sadece birer sosyal yapı değil, aynı zamanda adalet, savunma ve ekonomik paylaşım açısından da merkezi bir rol üstlenmiştir. Bu yapı, bireyin aşirete olan bağlılığını arttırmış ve yerel liderliğin önemini korumuştur.

Türkçe, Ural-Altay dil ailesine mensup, eklemeli bir dildir. Zaman içinde Arapça, Farsça ve Fransızca'dan etkilenmiştir. Türk edebiyatı özellikle divan edebiyatı ve halk edebiyatı aracılığıyla zengin bir kültürel miras oluşturmuştur. Destanlar, masallar ve halk türküleri bu medeniyetin önemli parçalarıdır. Kürtçe ise Hint-Avrupa dil ailesine mensuptur ve lehçelere ( Kurmançi, Sorani, Zazaki ) ayrılır.

Kürt edebiyatı uzun süre gelenek üzerinde kurulmuştur. Dengbejlik ( ağıt, destan, hikaye anlatıcılığı) geleneği, Kürt kültüründe oldukça önemlidir. Yazılı edebiyat ise özellikle 20. yüzyılda gelişmiştir.

Her iki halk da büyük oranda Müslümandır; ancak inanç anlayışlarında yer yer farklılıklar görülür. Türkler çoğunlukla Sünni-Hanefi mezhebine mensuptur. Kürtler arasında ise Sünnilik dışında Şafilik, Alevilik, Yezidilik ve diğer inanç sistemleri de güçlüdür. Bu çeşitlilik, Kürt toplumunun inanç yelpazesini daha renkli hale getirmiştir.

Türk müziği özellikle mehter, halk müziği ve sanat müziği gibi türlerle gelişmiştir. Gelenkesl oyunlar ve zanaatlar ( örneğin ebru, çini, halıcılık) medeniyetin sanatsal yönünün oluşturur. Kürt halk müziği ise daha çok duygusal, ağıt tarzında, dengbej geleneğine dayalıdır. Temel aşk, hasret, mücadele ve doğa iç içeliktir. Kürt halıları, giyimleri ve dansları ( örneğin govend) oldukça karakteristik ve simgeseldir.